JE HOEFT ALLEEN MAAR EEN BEETJE OPEN TE STAAN VOOR SPIEGELEN
OPENSTELLEN
Vaak is dat genoeg. Een klein stukje openstaan…
Eigenlijk uberhaupt een beetje open staan voor een andere visie, want als je dat niet kunt, is het spiegelen niks voor jou.
Stel je bent super overtuigd van je eigen mening en de mening van een ander kun je niks mee, dan is het heel moeilijk om je open te stellen voor het spiegelen.
BOVENBUURMAN
Laatst had ik een klant die zei dat haar bovenbuurman een irritante kwal was die als missie had haar het leven zuur te maken. En wat ik ook zei, wat ik ook verduidelijkte over wat het spiegelde, het was erg lastig voor haar om eruit te stappen. Wat ook precies de spiegel was, want de bovenbuurman staat voor je denken en als je denken jou het leven zuur maakt en irritant is? Weet je wel waar je mee aan de slag zou mogen ;-). Als je die gedachte zou kunnen binnenlaten, dat de ander de reflectie is van jezelf, dat je jezelf kunt gaan herkennen in de ander, dan is het dus zaak dat we gaan leren waar die ander de reflectie van is, in ons. En dat is dus ook het grootste leerstuk, binnen het spiegelen, het herkennen en het plaatsen van de spiegels.
INZICHT
Want oppervlakkig gezien heeft mijn klant gelijk als ze zegt: “Ik bemoei me niet met een ander, ik leef mijn eigen leven” En als je daar haar mening dat haar bovenbuurman een irritante kwal is die als missie heeft haar het leven zuur te maken naast zet, dan kan dat in eerste instantie best lastig zijn om de spiegel te zien. Zij herkende zichzelf namelijk totaal niet in die man. Hij gaf feestjes bij de vleet, zij is altijd alleen. Hij zette de muziek veel te hard, zij geeft nooit geluidsoverlast. Waar zit de spiegel dan?
Kijk haar bovenbuurman staat voor haar denken.
Haar denken veroorzaakt overlast. (overload aan negatieve gedachtes)
Haar denken houdt geen rekening met anderen en met de rest van haar lichaam
Haar denken viert feest, leeft volop, terwijl zij dat niet doet.
Wat een inzichten geeft dit. Maar dan moet je je wel een klein beetje open kunnen stellen en daarna bereid zijn de deur wagenwijd open te gooien, om te kunnen leren, om te kunnen veranderen.
WAT WORDT HET: LEVEN OF OVERLEVEN?
Wat zou er kunnen gebeuren als mijn klant de deuren van het spiegelen wagenwijd open gooit?
Dan kan ze vanuit haar hoofd naar haar hart gaan zakken.
Dan kan ze gaan leven, gaan genieten
Dan kan het leven een feest worden, ipv overleven.
Maar dan moet je niet alleen de deur op een kier zetten, maar bereid zijn, all-in te gaan.
Er helemaal voor gaan. Kom maar op.
Natuurlijk, het begint met de deur op een kier te zetten, maar ben je bereid de deur daarna open te gooien, je helemaal open te stellen voor de inzichten, dan krijg je ook die gigantische veranderingen die het spiegelen kan geven.
De resultaten zijn vaak magisch, echt zoo bijzonder, maar wel alleen bij mensen die de deur echt open durven te zetten. Die echt in de spiegel durven kijken, die bereid zijn de ander echt als deel van henzelf te zien en dan ook open staan voor de vertaling, voor wat de spiegel je vertelt.
En soms is dat lastig he?
Heel logisch, want zoals de klant hierboven even in de weerstand gaat als blijkt dat haar denken haar het leven zuur maakt, dat hij volop leeft en zij zelf aan het overleven is. Dat ze beseft dat ze het liefst zou vluchten uit haar huis (uit haar lichaam) dat gaf herkenning maar ook weerstand. Maar hoe mooi is het als je dan de deur opengooit en vol de veranderingen in durft te stappen.
Hoe ver staat jouw deur al open, voor het spiegelen?
En als ie nog maar op een kiertje staat, wat heb je nodig om hem wat verder open te durven duwen?