Ik kreeg de vraag of ik mee wilde kijken naar een fysieke klacht van iemand, ze was dit jaar al diverse keren naar de dokter geweest voor een vaginale schimmelinfectie, een blaasontsteking en nu had ze weer vaginale irritatie. Een branderig gevoel.
En dus zochten we de klacht op in de “sleutel tot zelfbevrijding” van Christiane Beerlandt. En daarmee vielen al wat kwartjes op zijn plek. Het kwam neer op: Je voelt je opzij geduwd. Je voelt je onderdrukt door je partner, je geeft onvoldoende je wensen aan. Je zou willen uitbreken, agressie, Dualiteit. Je houdt jezelf tegen. Neem je leven daadkrachtig in handen. Je piekert in plaats van te handelen. Betracht zuiverheid en eerlijkheid in jezelf, erken de zachtheid en de liefde.
We zijn vervolgens naar haar innerlijke man en vrouw gaan kijken, oftewel de samenwerking tussen voelen en doen. Ze is onlangs gescheiden en haar ex heeft moeite om haar los te laten en gaat niet echt door met zijn leven en dat gunt ze hem wel. Ze legde de blaadjes neer en al snel bleek dat de innerlijke man en de innerlijke vrouw beiden aan de rechterkant lagen. De man voor de vrouw. En die vrouw voelde daar idd best behoorlijk opgesloten, beperkt.
Grappig was dat ze vertelde dat ze het gevoel had gehad de afgelopen jaren dat ze hem had moeten opvoeden als een “moeder” en dat ze onvoldoende gelijkwaardigheid ervaren had in de relatie. En dat klopt ook, want dat was de plek waar ze als vrouw was gaan staan; achter de man, daar hoort zijn moeder te staan.
Toen we de vrouw op haar eigen plek zette en bewust maakte van het feit dat ze dus niet onderdrukt was door de man (de daadkracht) maar dat het gevoel (de innerlijke vrouw) niet de volle verantwoordelijkheid had genomen om haar rechtmatige plaats in te nemen. Dat ze zich had verschuild achter de man (de daadkracht). Altijd maar in de actie, om maar niet echt te voelen, om het verdriet niet echt toe te laten. Maar daardoor ook niet echt intens genieten, niet meer de passie voelen voor het leven. Daardoor dus niet in zuiverheid en eerlijkheid naar zichzelf had gekeken en dat mocht nu veranderen.
Toen de bewustwording er was: de erkenning van die gevoelens, toen groeide die vrouw enorm. Werd liefdevol, groot, krachtig, maar ook zacht en mild. Ze stond stevig. De man daarentegen trok helemaal naar links, naar zijn vrouw toe. Stond niet krachtig op eigen benen. We hebben zijn moeder achter hem gezet en later onder hem, hem ook verder aangevuld met daadkracht, liefde, inzicht enz. En toen mocht ook hij transformeren in een nieuwe man.
Een nieuwe daadkracht, voortaan niet meer verschuilen achter elkaar, maar vanuit een liefdevolle samenwerking, een liefdevolle eenwording in het leven staan. Deze man en vrouw konden we liefdevol verbinden en werd een mooie krachtige eenheid. Mooi hoe een fysieke klacht een prachtige en krachtige spiegel kan zijn, voor weer een stukje innerlijke groei, als je tenminste bereid bent om in de spiegel te kijken.