Terugdenkend
Ik heb een wat rustigere dag vandaag en denk terug aan een lesdag van een van mijn opleidingsgroepen. Aan de laatste “les”dag van een van de groepen van de coachopleiding. Elke groep is weer heel bijzonder, elke groep heeft zijn eigen thema’s en het is altijd weer heel bijzonder om te ervaren waarom ze bij elkaar zijn tijdens dat proces. En wat een prachtige proces is dat steeds weer. Wat een prachtig proces maken ze door.
Herinneringen ophalen
Af en toe halen we in die groepen ook herinneringen op aan hoe ze zich voelden op de eerste dag. En hoe dat voelt aan het eind van het traject. “Amazing” werkelijk waar, wat een verschillen, wat een groei, wat een proces. En vandaag dacht ik dus terug aan één van die momenten. Deze dag was ook weer zo mooi. We starten de dag met een visualisatie voor onze innerlijke cliënt, de innerlijke therapeut en hoe onze praktijkruimte eruit ziet.
Haar vuurtorenlicht
Even een voorbeeldje van de synchroniciteit op zo’n dag. Even een korte impressie van een van de dames: Zij zag in de visualisatie een prachtige lichte ruimte waar ze zou gaan werken, maar het was nog niet ingericht. (Ze heeft ook nog geen eigen praktijk, weet ook nog niet of en wat ze precies wil.) Haar vuurtorenlicht, in de visualisatie plaatsen we altijd een vuurtoren naast onze praktijk en dan kijken we of het licht wel brandt en of het wel draait. Daarmee kijken we of ze wel “thuis” zijn en of ze open staan voor klanten. Haar licht was prachtig en warm, maar ze vond haar licht rond laten draaien nog een beetje eng spannend en een te grote stap. Dus liet ze haar licht naar boven schijnen en nog niet in de rondte.
Aardewerken potje met waxinelichtje
Daarna deden we een oefening waarin ze een voorwerp moesten nemen in de ruimte en dan vragen beantwoorden alsof je dat voorwerp bent. Zij nam een aardewerken potje met een waxinelichtje erin. Hoe zie je eruit, vroeg ik: Ik ben rond, warm vanbinnen en geef licht. Bij de vraag: “wat zou je willen veranderen aan jezelf?” antwoordde ze: “ik heb zo’n massieve dikke buitenkant, ik zou wel opener en lichter, transparanter willen zijn, zodat mijn licht door iedereen beter gezien zou worden. En ook deze dingen kunnen we spiegelen. En hoe treffend was het dat het spot on paste bij het vuurtorenlicht wat alleen naar boven scheen.
De slang
‘s Middags werkten we aan dieren als spiegel ze kozen een positief dier en een negatief dier. Ze koos voor de vlinder en de slang. Beide dieren staan voor transformatie. Maar het ene stuk is leuk en speels, de ander eng en spannend Na het doorvoelen werd duidelijk: het was spannend het spirituele stuk van zichzelf te delen, te uiten, wat zullen mensen daarvan denken en vinden. Toen ik vertelde dat de slang ook voor transformatie en groei staat. Toen zei ze: ja maar dat gif dat vind ik zo eng. Maar van het gif wordt ook tegengif gemaakt. En medicijnen. Het is maar net hoe je ernaar kijkt, vanuit angst of vanuit vertrouwen, zei ik. Dat gaf licht en lucht en openheid. En werd duidelijk dat ze haar licht werkelijk in de wereld mag gaan zetten.
Dankbaar
Toepasselijker kan niet toch? Zeg nou zelf: leuker, gaver werk dan dit bestaat toch niet? Ik ben weer zo dankbaar en voel me nederig dat ik zulke prachtige mensen mag helpen hun licht de wereld in te zetten.
