Laatst werkte ik met een hele lieve vrouw die graag wilde kijken naar haar innerlijk kindje van ongeveer 4. In een visualisatie was ze haar “tegengekomen” in haar buik. En hoe ze ook probeerde met haar in contact te komen, het lukte niet. Ze bleef met haar rug naar haar toe staan en ook al deed ze in die visualisatie haar armen wijd en zei ze: kom maar bij mij, ze kreeg het niet voor elkaar.
Dus nu wilde ze hier in een spiegelopstelling mee aan de slag. Toen ze op haar “ik-blaadje” stond voelde het best heel goed: Stabiel en stevig. Maar daarna kwam er toch een stuk verdriet en strakheid in haar rug. Iets in het verleden dus. Toen we het blaadje van haar innerlijke kind neerlegden, legde ze die in eerste instantie links voor zich neer, ze schoof het contact maken met dat innerlijke kind stuk steeds voor zich uit. We hebben het blaadje vervolgens achter haar gelegd, toen zakte de strakheid en het verdriet weg.
Ze ging vervolgens op dat blaadje staan van haar innerlijke kind en daar voelde ze die eenzaamheid en het verdriet weer uit haar jeugd. Ze had een trauma meegemaakt, waarna haar moeder geen thuis gaf, toen ze erover vertelde. Moeder beloonde haar zorgen voor anderen en bestrafte haar als ze dat niet deed.
We voelden het kind en heelden het. Maar ze miste de steun van haar moeder. Dus legden we moeder achter haar. Ook moeder voelde het gemis van de steun van haar moeder. Maar voelde ook heel vol en moe aan. Alles was haar te veel, veel ballen in de lucht houden en weinig tijd en aandacht voor jezelf hebben en dus ook eigenlijk niet voor anderen.
Dit was voor mijn cliënte ook heel herkenbaar. (Vooral op het fysieke stuk, waar de moeder de spiegel voor is) Zij draagt ook alle verantwoordelijkheid, helpt iedereen, maar niet vanuit een “echte diepe” verbinding, maar meer vanuit het feit dat dat stukje altijd gewaardeerd werd.
Mijn cliente en haar moeder compenseerden het gemis en de steun van de moeder door te zorgen voor anderen en te weinig zorg dragen voor zichzelf. Ook bij oma voelden we ditzelfde gemis, het gemis van liefde en aandacht van de moeder. Toen vertelde mijn cliënte dat oma’s moeder bij of net na de bevalling was overleden en zij toen in het gezin van oom en tante kwam, met haar oudere zusje waar al 18 kinderen waren. Ze was dus niet gewenst, maar eerder teveel.
Dit heeft enorme impact op haar leven gehad. Het gebrek aan aandacht en moederliefde, het de handen uit de mouwen moeten steken voor wat “liefde en aandacht” is doorgegeven in de familielijn. Het was overleven, “aanpakken” om geaccepteerd te worden, waardering krijgen door wat je doet, i.p.v. om wie je bent. Dit thema is doorgegeven in de vrouwenlijn en mocht nu helder gemaakt worden en getransformeerd worden.
Bij overgrootmoeder voelde het heel sterk en liefdevol. Er zat geen lading of schuldgevoel. Het trauma was begonnen bij oma. Dus konden we ook vanuit overgrootmoeder, moeder aarde en de ziel de heling en de verbinding weer inzetten.
Toen oma, moeder en mijn cliënte de liefdevolle energie van de ziel en de diepe verbinding met moeder aarde weer voelden, toen voelde het als thuiskomen. Vanuit dat thuisgevoel kon ze zich wel verbinden met haar gekwetste innerlijke kind. En hoorde ze in haar hoofd de eerste regel van het lied van Marco Borsato: “Kom maar bij mij..”
Ik zette de muziek op en de tranen stroomden… wat paste dit mooi, bij deze sessie, bij het gevoel, bij het gemis, wat nu geheeld mocht worden. Haar innerlijk kind kon eindelijk thuiskomen.
Kom maar bij mij
dan zet ik alles opzij
kom maar bij mij
huil lekker uit
en laat je tranen vrij
Zeg maar even niets
laat je ongedwongen gaan
stort je hart maar uit
en maak een einde aan je pijn
Kom maar bij mij
slik nou je tranen niet door
want als je je uit hier zo bij mij
lucht dat je even op
dus kom maar even hier
en vertrouw me nou maar blind
open als een kind
misschien vergeet je je verdriet
Hou me maar vast
en vertel me wat er is
ga je verdriet niet uit de weg
kom maar bij mij
voel je maar vrij
als je je pijn met me deelt
kom maar bij mij
ik droog je tranen
als je je openstelt
Praat maar van je af
wat er met je is gebeurd
alles kan ik aan
dus als je wilt schuilen
kom maar bij mij
Ik doe alles om je te troosten
wil een vriend voor je zijn
ik doe alles om je te helpen
ja dan deel ik de pijn
Kom maar bij mij
kom in m’n armen
Echt ik voel zo met je mee
kom maar bij mij
als je kunt delen
Huilen we met z’n twee
praat maar van je af
wat er met je is gebeurd
alles kan ik aan
Dus als je wilt schuilen
als je wilt huilen
kom maar bij mij
als je wilt schuilen kom maar bij mij