De wereld op zijn kop
Vandaag kwam er een vrouw die maar tegen blokkades aan blijft lopen in haar leven. Na ons inleidende gesprek werd me al snel duidelijk dat het ‘probleem” op de vader-moederlijn lag.
Op mijn vraag hoe de band met haar moeder was, gaf mijn cliënte in eerste instantie als antwoord: ja dat was altijd prima, ze was mijn beste vriendin. Het is minder geworden toen ik het huis uit ben gegaan. En ik ben lang thuis blijven wonen en eigenlijk nu ik erover nadenk, heb ik altijd voor mijn moeder gezorgd, ze is al zo lang ik me kan herinneren rug patiënt en ik zorgde als 10 jarige al voor haar.
“Dat maakt mij al wel duidelijk dat je moeder ws. niet op de goede plaats ligt.” En dat bleek ook wel. Ze plaatste het blaadje van de moeder voor zich, tussen haar vader, die naast haar lag en haar in. Haar pap was inmiddels de mantelzorger, doet alles en de kinderen, zo ook mijn cliënte doen veel om hem daarin te ondersteunen. Moeder geeft aan niks meer te willen wat ze niet leuk vindt, niks meer te willen eten wat ze niet lekker vindt en ze is nog steeds behoorlijk veeleisend.
Op haar IK-blaadje voelde het best goed, oké, ze was wel moe, en had rust nodig. Ik legde haar uit, dat de moeder achter/ onder haar hoort en dat ze haar moeder nu op de plek van de vader had neergelegd en haar vader op de plek van de innerlijke man. Toen ik haar moeder achter haar legde draaide haar maag zich om, werd ze beroerd. Haar hele bekende wereld stond op zijn kop.
Haar hele leven was zij de moeder geweest van haar moeder, had zij voor haar moeder gezorgd en haar vader had ook veel verzorgende taken gehad. Het kostte wat tijd tot het rustig werd in haar. Haar moeder mocht meer verantwoordelijkheid nemen en mocht beseffen dat dit niet de “normale gang van zaken” was.
Moeder had zelf ook geen steun ervaren van haar moeder. Oma had 11 levend geboren kinderen gekregen en 3 doodgeboren. En dat terwijl ze eigenlijk geen kinderen wilde. Welke boodschap krijg je dan mee als kind. Mijn cliënte mocht moeder en oma goed doorvoelen en beseffen dat dit iets over haar aardebinding zegt. Over haar basis. Er mocht een nieuwe innerlijke moeder komen, wat een verademing was dat.
We hebben de hele moederlijn en daarna de vaderlijn geheeld. Wat kwam er veel naar boven, veel oud-zeer, veel inzichten. Toen het bij allebei de lijnen: de vader- en de moederlijn goed voelde, gingen we ze verbinden. Maar dat ging niet vanzelf. Vader die nu eindelijk mocht uiten dat hij het best moeilijk had met zijn verzorgrol, durfde zich niet weer te verbinden, stel je voor dat het weer zo zou gaan. Toen we vader ook een nieuw blad gaven en we dus een nieuwe energieke, innerlijke vader maakten van dat nieuwe blaadje, toen stroomde de liefde als vanzelf.
En wat was het geweldig om haar gezicht open te zien bloeien. Terug in haar kracht, ze voelde zich echt anders dan toen ze kwam. “Dit is echt heel bijzonder”, zei ze. “Ik heb echt al heel veel gedaan aan zelfontwikkeling en bewustwording, maar nog nooit zoals dit” Ik ben heel benieuwd wat het voor haar gaat doen, dat de innerlijke vader en moeder nu hun rechtmatige plek in hebben genomen.
Dit moet effect gaan hebben, in haar bedrijf, maar ook in de relatie naar haar ouders toe.