Herkennen, Erkennen en transformeren
Ik heb erg weinig energie, zei ze. Een poosje terug zat ik helemaal in de flow, het stroomde super en toen ik tegen mijn vriend zei: “Moet je kijken, hoe het nu gaat met ons, vergeleken met vorig jaar en ook met onze bedrijven en vlak daarna ging het mis. Dat had ik ook niet moeten zeggen, het is alsof ik het over mezelf heb afgeroepen.
Maar wellicht was er nog iets in die fase wat nog om Herkenning & Erkenning vraagt voordat het getransformeerd kan worden? Ik vraag haar wat er vooraf is gegaan aan die veranderende flow en die moeheid. En dan begint ze te vertellen, tjonge het laat mijn mond openvallen wat zij de afgelopen jaren te verwerken heeft gehad.
Ze vertelt over de relatieproblemen, over de korte affaire die ze had en het abrupte stoppen daarvan, over haar miskraam, over het snel weer zwanger te zijn geworden daarna, over haar moeder die een hele ernstige hersenbloeding heeft gehad en waarvan gedacht werd dat ze het niet zou halen. Wat gelukkig wel het geval is, maar ze is niet meer helemaal hersteld. Niet meer de moeder van voor die tijd.
Na het gesprek gingen we aan de slag met haar en haar innerlijke man (daadkracht) en haar innerlijke vrouw (gevoel). Ze legde haar ik-blaadje neer en de innerlijke vrouw links voor haar en haar innerlijke man rechtsvoor haar. Ik vertelde haar dat ze zowel de actie/ daadkracht als het gevoel vooruitgeschoven had. Even niet voelen, even niks doen. Dat klopte! Ze herkende het.
Dus na het doorvoelen en aanvullen van haar ik-blaadje, zijn we de verdieping in gegaan van haar gevoel en wauw, daar mochten heel wat emoties gezien worden. Erkend worden.
Vooral het verdriet om haar relatie en dat van haar moeder, kwam naar buiten. Het mocht erkend worden, het mocht er zijn en niet meteen weer door, zoals ze altijd deed. Gewoon even helemaal doorvoelen, even lekker huilen, het even laten doorstromen, erover vertellen, goed voelen. Maar daar vroeg ook het verdriet van de miskraam om erkenning. Want ja, ze was kort daarna alweer zwanger en haar moeder lang ondertussen in het ziekenhuis, ze moest door en er was zoveel om dankbaar voor te zijn. Dat is zo, maar er was ook verdriet dat er mag zijn! Toen kwam er weer rust, was de zwaarte weg. Toen mocht het plezier weer verschijnen, mocht er weer joy zijn, weer een sprankeling, weer avontuur.
Bij haar innerlijke man (haar daadkracht) mocht er begrip komen voor de affaire en mocht ze ontdekken hoe dat was ontstaan, dat als ze maar doorgaat, en geen tijd neemt om te voelen, dat ze dan eruit wil vluchten en plezier wil en JOY. Terwijl als ze daar heel bewust tijd voor neemt, om te genieten, om te verbinden, om dingen samen te doen, dat die behoefte er dan niet is. Dus mocht ze zichzelf vergeven, mocht ze het accepteren.
Herkenning en erkenning…
Daarna hebben we de man en de vrouw weer verbonden, weer verliefd laten worden, weer passie gebracht in die samenwerking. En dan gaat het niet alleen om de eenwording met haar vriend, maar ook vooral om haar innerlijke samenwerking. Waardoor ze ook in haar bedrijf niet OF aan het voelen OF aan het doen is, maar juist allebei tegelijk, voelen en doen als eenheid in jezelf. Waardoor er een eenheid in jezelf ontstaat.
Omdat het verhaal van haar moeder haar ook erg emotioneerde, hebben we die ook nog gedaan. Ze koos voor haar moeder een lila blaadje en voor haar vader groen. En ze legde ze op de plek van de man en vrouw neer. En het voelde voor mij heel sterk dat de moeder boven stond en de vader onder. Dus ik vroeg haar of zij nu het gevoel heeft dat zij haar moeder ondersteunt ipv andersom en dan haar vader haar en haar moeder steunt. En dat klopte helemaal.
Toen we de vader en de moeder op de juiste plek neer legden, was er opeens rust. Voelde ze zich steviger en meer in balans. Haar moeder gaf aan dat het wel een teleurstelling was dat ze niet meer was hoe ze vroeger was, mijn cliënte gaf ook aan dat ze al jaren darmproblemen heeft, en darmen staan voor loslaten. Had ze niet al jaren alles binnengehouden en weer door? Zonder de signalen te herkennen en te erkennen wat gezien mocht worden. Voordat het losgelaten zou worden.
Nou in deze sessie ging het volop over erkennen, herkennen en loslaten. Moe maar kilo’s lichter stapte ze de deur uit!
Wil je ook eens ervaren wat het spiegelen voor jou kan betekenen?
Maak dan ook eens een afspraak voor een sessie.