De verdieping in…
“Ik wil heel graag een afspraak maken om eens samen naar mijn innerlijke man en vrouw te kijken”, zei een van de deelnemers van mijn online programma. “Want ik heb het gevoel dat er meer opgelost mag worden dan er in het programma aan bod komt.”
Dus maakten we een afspraak om een sessie via skype te doen. Vandaag was het zover. Ik vroeg haar naar haar sollicitatiegesprek, wat ze onlangs had. “Wat denk je?, ik ben aangenomen”, vertelde ze. Ze vertelde dat ze zo’n behoefte had aan iets voor haarzelf, en had weer een baan in haar oude vakgebied aangenomen als verzorgende bij ouderen.
Ze maakte ondertussen de A4tjes met IK en met innerlijke vrouw/ voelen en een met innerlijke man/ doen. Ze legde IK in het midden en rechts van IK lag het blaadje met innerlijke vrouw/voelen en links lag het blaadje met innerlijke man/ doen.
De man en de vrouw lagen dus omgewisseld, dat maakt dat de emoties heftig gevoeld worden en er weinig uit je handen komt. In haar eigen energie, haar ik-blaadje ervaarde ze weinig steun en begrip, dat hebben we haar gegeven.
Daarna stapte ze in haar voelen/ de innerlijke vrouw en daar werd ze enorm naar achteren getrokken, ze zat echt vast aan oude emoties en het voelde donker en zwaar. Dat hebben we licht gemaakt en het oude losgemaakt. We vulden haar op met gouden zonlicht, zelfliefde en zelfvertrouwen.
En terwijl ze daar zo stond en het nieuwe gevoel haar vulde, voelde ik opeens ook dat haar werk een verdieping zou gaan krijgen. Ze heeft namelijk ook een praktijk als medium. Maar ze mag het nu op een nieuwe manier gaan doen, echt voelen wat ze voelt. En die verdieping mag ze ook ingaan als verzorgende van de ouderen. Die mogen door haar gaan ervaren dat ze niet bang hoeven te zijn voor de dood. Ze mag voor hen de poort zijn, gewoon zonder dat ze het gaat prediken maar gewoon door te zijn.
Wat voelde het nu al anders, maar toch zijn we nog meer de verdieping in gegaan, want we hebben ook de diepere spiegels neergelegd. De man en de vrouw in jezelf bestaan ook weer uit een mannelijk en een vrouwelijk deel. Het vrouwelijke deel had speelsheid, lichtheid, overgave, aarding, zelfliefde en stabiliteit nodig.
Bij het mannelijk deel vh voelen voelde ze steeds naar achteren trekken en naar voren duwen. Ik zei “Er is iemand, die je vasthoudt aan het verleden maar je tegelijkertijd ook naar de toekomst duwt, want hij weet dat je vooruit moet.” “ja ik weet wie het is, het is mijn tweelingziel, we hebben elkaar jaren geleden ontmoet en afgesproken, we hebben alleen gepraat, maar het is abrupt afgebroken en niet goed afgesloten.” We hebben het losgemaakt en aangevuld.
Toen de delen verbonden en de onvoorwaardelijke liefde een brug laten zijn tussen het mannelijke en het vrouwelijke deel van het voelen. De liefde stroomde prachtig, wat een verdieping in het voelen kwam er zo. In die tijd was haar gevoel heel heftig en dat heeft ze ook met haar man besproken en verteld dat ze wilde scheiden. Hij gaf haar alle ruimte en steun, maar gaf aan dat hij op dat moment niet wilde scheiden, als het de bedoeling is dat jullie bij elkaar komen, doe ik een stap opzij en zal ik je in alles steunen, maar niet nu op dit moment.
Dat kwam allemaal weer boven toen ze op haar innerlijke man/ het doen stond. Daar op dat blaadje voelde je de wisseling tussen haar huidige man en haar tweelingziel. De man had respect nodig en toen vertelde ze hoe haar man had gereageerd op haar liefde voor haar tweelingziel. “Wauww respect”, zei ik, “wat een steun van je man”. Grappig was dat ze in het begin op haar ik-blaadje steun en begrip nodig had van haar man. Maar haar man had dat ook van haar nodig.
En hoewel ze op die plek ook veel haar tweelingziel voelde en de aanvullingen ook vooral op deze man sloegen, verschoof het beeld nadat we de diepere spiegels deden naar haar huidige man en mocht ze haar tweelingziel loslaten en de verdieping in met haar huidige man, mocht ze hem weer opnieuw voelen en met andere ogen zien. Prachtig om die onvoorwaardelijke liefde te voelen stromen en die liefde tussen je innerijke man en vrouw te zien verdiepen.
Ik sloot af met een gedicht over de spirituele partnerschapsbelofte van Leny Stam, een vroegere leermeester van mij.
Spirituele partnerschapsbelofte
In onszelf ontmoeten wij
Onze geliefden, weerspiegeld
In de aardse werkelijkheid.
Samenkomend in de lente
Als de maan en de zon
Als de bruid en de bruidegom.
Man en vrouw zijn wij
Verschillend maar toch één
Gedeeld en weer verbonden.
Verlangende harten
In de hartstocht van het leven
Doven in regen van onbegrepen verdriet.
Met elke slag
Straalt het hart licht
In de donkere kamers van onwetendheid.
Houden van jezelf
Leert houden van de ander
In tere tinten van onvoorwaardelijke liefde.
Vertrouwen in het leven
Vertrouwen in elkaar
Verdronken en weer opgestaan.
Vergeving naar wie ons heeft gevormd
In de groei van ons leven
Verantwoordelijkheid nu, naar onze eigen vorm.
Gelukkig de man, gelukkig de vrouw
Zij zijn de aarde en de kosmische verbondenheid
In de eeuwige spiraal van het leven.
Gelukkig het innerlijke kind
Dat in de zuiverste diepten van de ziel
Zich met deze spiraal verbindt.
Reik naar elkaar
Zoek samen naar de lijn
Die de liefde en de kracht verbindt.
Hoor elkaars melodie
In een eeuwige dans
Van ontmoeten, delen en verbinden.
Van Leny Stam uit “voorbij het verlangen”