Van de week heb ik met een cliënte gekeken naar haar broeder- en zusterschap. Broers en zussen staan voor samenwerking en verbinding met anderen en met jezelf. De eigenschappen die je bij je broers en zussen opvallen zijn delen van jezelf waar je al dan niet mee samenwerkt.
Mijn cliënte had 3 broers en een zus, zij was de jongste. Allemaal hadden ze een minder goede band met hun moeder (hun fysieke lichaam) en elk van de delen had zijn eigen leerstukken.
De oudste broer was heel lang geleden gescheiden en had nooit meer liefde toegelaten. De tweede broer was enorm sterk in zijn eigen weg gaan, maar had daarmee wel aardig wat verdriet veroorzaakt. De 3ebroer heeft vermoedelijk een vorm van autisme, en heeft gebroken met iedereen. De 4e, haar zus, had last van schizofrenie en was overleden aan longkanker en daarna kwam mijn cliënte als hekkensluiter.
Uit de prenatale teksten die we onlangs hebben gedaan samen, was al veel duidelijk geworden. Daar was namelijk uitgekomen dat haar moeder een hernia had toen ze zwanger raakte en er was dringend geadviseerd om abortus te plegen. Wat niet is gebeurd, maar moeder heeft de hele zwangerschap pijn gehad. Er was een onbewust contract waaruit bleek dat zij haar ouders gelukkig moest maken en de relatie tussen haar ouders moest herstellen.
Met dat in je achterhoofd gaan kijken naar de samenwerkingen bleek al snel dat het voor jezelf kiezen betekent dat er pijn en verdriet ontstaat. Dat ruimte innemen not done was, dat er delen waren die zich afsloten voor echt contact met het gevoel.
We zijn in de sessie met elke afzonderlijke broer en zus aan de slag gegaan en hebben ze die eigenschappen gegeven die ze nodig hadden om te helen. Dat was hard werken, maar ook zo mooi om de inzichten te zien en voelen binnenkomen.
We hebben elk deel (elke broer of zus) geaard door er de moeder onder te leggen. Zo aarden we de inzichten meteen in het fysieke). Aan het eind hebben we een nieuwe verbinding gemaakt. Dat kostte eerst nog best wat moeite, want meteen ontstond de angst dat er geen gelijkwaardigheid zou zijn en dat ze onder zou sneeuwen.
Maar zei ik tegen haar: “het zijn allemaal delen van jezelf, waarom ben je bang dat een ander deel van jou over jou gaat “heersen” en de baas zal zijn. Ze hebben met hun gedrag en eigenschappen aan jou dingen laten zien over jezelf. Die delen waren nadrukkelijk aanwezig in jouw zelf waardoor je onvoldoende bij jezelf kon blijven, dat was de overheersing. En nu je jezelf nieuwe inzichten en nieuwe groei hebt gegeven, hoef je dus ook niet bang meer te zijn dat zij jouw ruimte innemen.”
Toen kon de nieuwe verbinding aangegaan worden en ontstaan. Onder het prachtige lied: