Gisteren zat ik net met een klant te werken, toen de deurbel ging: een andere klant stond voor de deur. Ik was vergeten een afspraak in mijn agenda te schrijven en had dus deze andere klant gepland. Super stom, gebeurt me bijna nooit, maar gelukkig wilde de later geboekte klant ’s avonds terugkomen en kwam alles toch goed.
Maar uiteindelijk klopte het ook helemaal, want het thema van de sessie was: je ruimte innemen. En dat was hard nodig, want hee, ik had haar helemaal niet eens opgeschreven, hoezo, ze nam te weinig ruimte in, ook dit was een mooie spiegel.
Ze kwam bij me omdat ze een probleem met een naaste collega had.
Die was tijdens een mastermindsessie enorm uit haar slof geschoten, toen iemand haar onderbrak en ongevraagd advies gaf. Sindsdien bleef hun verhouding ijzig en gespannen.
We gingen er mee aan de slag. Bij zichzelf voelde ze dat ze oa. vrijheid en ruimte nodig had en bij de collega was er oa. geborgenheid nodig, warmte, blijven, naast me staan en liefde.
Toen we er wat dieper op in gingen, bleek al snel dat mijn klant een slechte band met haar moeder had en dus ook met haar lijf. En dat haar moeder haar als indringer zag tussen haar man en haar. Ze kreeg vaak ongevraagd advies van haar moeder en mocht zelden haar verhaal doen, zoals zij het zelf ervaarde. Mooie parallel met de verhouding met haar collega.
En het thema speelde ook al bij haar moeder toen ze jong was, want ze kreeg ongevraagd een nichtje als zusje en dat heeft ze haar ouders altijd kwalijk genomen. Mijn klant werd in haar jeugd door haar moeder ook vaak per ongeluk net zo genoemd als dat zusje, waardoor dat ook steeds weer bevestigd werd. We hebben in de sessie de verbinding in de moederlijn hersteld en ook de vaderlijn weer opnieuw verbonden en wauwww wat voelde ze zich anders en wat stond ze veel steviger, ze nam echt haar plek in, zo prachtig wat die collega met haar uitbarsting dan veroorzaakt.
Dankbaar voor die mooie spiegels!